allt verður bara verra
maður getur leyft sér
að vona
en
allt verður bara verra
sama hvað ég geri
veldur útkoman
vonbrigðum
***
þetta er bratti
að klifra upp í mót
krefst mikillar áreynslu
og allir sem reyna
hrapa
eftir svolitla stund
niður
***
ég veit ekki
hvort aðrir
vita
hvenær
afturförin hófst
eins og steinn í skónum
bara að ég ætti
skó sem rúmuðu stein
það eru stór
göt í öllu
***
það er engin leið að segja
hversu lengi
þetta kemur
til með að vara
ég get bara fullyrt
að það mun ekki skána
***
þegar við ekki erum
jörðuð hvort í annars örmum
stöndum við alveg kyrr
við hlið hvors annars
líkami minn er duftker
líkami þinn er duftker
skiljanlega eigum við ekki mök
***
hvernig
hnignun
hvers og eins
mun þróast
má lesa
í andlitinu
meira og meira
sinnuleysi í svipnum
þannig
að færri og færri
athafnir
eiga sér stað
***
ég reyni
að læra eitthvað nýtt
en það eina sem gerist
er að ég uppgötva
hve mikið
ég misskildi í gær
***
ég tala ekki
eins og þú lest mig
ég tala hægt
og þegar einhver
spyr mig
um eitthvað
svara ég bara
með einsatkvæðisorðum
***
við verðum
lélegri og lélegri
í öllu
færri og færri
geta munað
betri tíð
maður gæti haldið
að það gæti líka talist
af hinu góða
ekki sífellt
að hugsa um
að allt var betra áður fyrr
en það er alltaf
einhver sem grætur
og það minnir mann á
að það er sorglegt
***
allt verður
meira og meira virði
en
virðið sem það eykst að
verður
minna og minna virði
***
enginn heldur bókhald
enginn úthlutar nöfnum
enginn ómakar sig
við að greina
***
Að kalla þessa tíma
erfiða
gerir það léttara
því
maður hugsar
að það vari ekki að eilífu
að það sé ekki
manns eigin sök